1- دانشجوی دکتری تاریخ تشیع دانشگاه اصفهان. 2- دانشیار گروه تاریخ دانشگاه اصفهان. (نویسنده مسئول) ، a.jafari@ltr.ui.ac.ir 3- دانشیار گروه تاریخ دانشگاه اصفهان.
چکیده: (1522 مشاهده)
تشکیل دولت صفویه در سال 907 ق در ایران از مهم‌ترین اتفاقاتی است که منجر به فراگیر شدن مذهب تشیع در ایران گردید. فقهای شیعه برای گسترش فقه شیعه و تدوین آن تعاملات متعددی با هم داشتند. این تعامل شامل ارتباطات دو سویه‌ای شد که بین آنها در شئونات مختلف وجود داشت. این پژوهش که به‌صورتِ توصیفی و تحلیل منابع مختلف کتابخانه‌ای انجام گرفت، تعاملات فقهای شیعه از دوره شاه‌عباس اول تا پایان صفویه (1135 – 996 ق)، را مورد واکاوی قرار داد. حاصل این تعاملات که به‌صورتِ سیاسی، اجتماعی و فرهنگی همانند تدریس و صدور اجازه‌نامه، نوشتن شروح و اجوبه‌ها، تدریس کتب یکدیگر، وصلت‌ها و موارد دیگر صورت گرفت، ترویج و گسترش فقه شیعه و تثبیت هویت شیعی در عصر صفویه بود. در این پژوهش سؤال اصلی این است که شئونات مختلفِ تعامل میان فقهای عصر صفویه (1135 – 996 ق) به چه صورت‌هایی بود؟
Pishro T, Jafari A A, Foroughi Abri A. Ways of Interaction of Shiite Jurists with each other in the Safavid Period from the Period of Shah Abbas I to the End of the Safavid Period (996 -1135 AH). - 2022; 13 (46) :75-90 URL: http://tarikh.maaref.ac.ir/article-1-1503-fa.html
پیشرو طیبه، جعفری علی‌اکبر، فروغی ابری اصغر. شئونات تعامل فقهای شیعه با یکدیگر در دوره صفویه از دوره شاه‌عباس اول تا پایان دوره صفویه (1135 - 996 ق). تاریخ فرهنگ و تمدن اسلامی. 1401; 13 (46) :75-90
