:: دوره 12، شماره 42 - ( بهار 1400 ) ::
جلد 12 شماره 42 صفحات 154-123 برگشت به فهرست نسخه ها
بررسی ارزش‌های زیبا‌شناسی بر اساس رابطه‌ی صورت و معنا در دیوارنگاره‌های مذهبی عامیانه بناهای مذهبی عصر قاجار (نمونه موردی: بقاع متبرکه اصفهان)
عطیه یوزباشی1 ، سید رضا حسینی 2، پرویز اقبالی3
1- دانشجوی دکتری پژوهش هنر دانشگاه شاهد، تهران، ایران
2- استادیار گروه نقاشی دانشگاه شاهد، تهران، ایران ، rz.hosseini@shahed.ac.ir
3- استادیار گروه تصویرسازی دانشگاه شاهد، تهران، ایران
چکیده:   (4042 مشاهده)
بخشی از هنر عصر قاجار معطوف به هنرمندان مردمی است و آثار هنری آنان بیشتر در مکان­های مذهبی همچون بقاع متبرکه فرصت ظهور داشته است. این پژوهش با هدف بررسی ارزش‌های زیباشناسی دیوارنگاره‌های بناهای مذهبی این عصر بر اساس صورت و معنا می‌باشد. نگارندگان در پی پاسخ‌گویی بدین پرسش‌ها هستند: دیوارنگاره­‌های بناهای مذهبی عصر قاجار دارای چه ویژگی‌های ساختاری و زیباشناسی هستند؟ ارزش‌های زیبا‌شناسی چگونه در نقاشی عامیانه بقاع متبرکه ظهور پیدا کرده است؟ روش تحقیق بر مبنای ماهیت، توصیفی - تحلیلی است و شیوه‌ی گردآوری اطلاعات کتابخانه‌ای و میدانی بوده است. نتایج حاصل از پژوهش، گویای آن است که ارزش‌های زیبا‌شناسی هنرهای عامه در جهت پیوند جامعه صریحا در اثر هنری ظهور نیافته است، بلکه در دل آن نهان شده است. یعنی آنکه این ارزش‌ها و باورهای مذهبی، کل فرایند عرضه اثر را احاطه کرده است و صراحتاً در محتوای اثر هنری قابل مشاهده است.
واژه‌های کلیدی: زیبا‌شناسی، صورت و معنا، دیوارنگاره، بناهای مذهبی قاجار، بقاع متبرکه اصفهان.
متن کامل [PDF 814 kb]   (977 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشی | موضوع مقاله: تاریخ هنر و معماری
دریافت: 1399/5/4 | پذیرش: 1399/10/14 | انتشار: 1400/1/17


XML   English Abstract   Print



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 12، شماره 42 - ( بهار 1400 ) برگشت به فهرست نسخه ها