:: دوره 7، شماره 22 - ( بهار 1395 ) ::
جلد 7 شماره 22 صفحات 94-75 برگشت به فهرست نسخه ها
دولت پهلوی اول (رضاشاه) و تحدید علمای دینی
فؤاد پورآرین1 ، رضا شعبانی2 ، محمدحسن رازنهان1 ، علی اصغر رجبی 3
1- دانشگاه خوارزمی
2- دانشگاه شهید بهشتی
3- دانشگاه خوارزمی ، aliasgharrajabi52@yahoo.com
چکیده:   (5020 مشاهده)

مقابله با علمای دینی و محدود کردن حوزه عمل و نظر آنان و درنهایت، مذهب زدایی از حوزه‌های سیاست و حکومت و مبارزه با مظاهر و مجامع مذهبی در عرصه اجتماع، یکی از اهداف سلاطین زورمدار و دین‌گریز در طول تاریخ سیاسی ایران بوده است. رضاشاه در این میان بیشتر از همه، خود را درگیر چنین مسائلی کرد. وی در سال ۱۳۰۴ش پادشاه ایران گردید و به‌تدریج بر آن شد تا بنیاد روحانیت و مذهب تشیع را ویران و یا حداقل سست و لرزان کند. جدا از اعمال و رفتارهای مقابله‌آمیز با مذهب تشیع و مظاهر اساسی آن، کوشش‌های او در محصور کردن علمای دینی از اهمیت بسزایی برخوردار است. پس از بررسی اقدامات پهلوی اول (انجام اصلاحات آموزشی، تأسیس محاکم عرفی و تشکیلات دادگستری و غیره) یافته‌های پژوهش حاکی از آن است که رضاشاه به دنبال تضعیف مذهب تشیع در ایران و به حاشیه راندن علمای دینی از سیاست و جامعه بود.

واژه‌های کلیدی: رضاشاه، دولت پهلوی اول، علمای دینی، مذهب شیعه
متن کامل [PDF 266 kb]   (1103 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشی | موضوع مقاله: تاریخ فرهنگی و اجتماعی
دریافت: 1394/4/25 | پذیرش: 1394/10/9 | انتشار: 1395/9/16


XML   English Abstract   Print



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 7، شماره 22 - ( بهار 1395 ) برگشت به فهرست نسخه ها