1- دکتری تاریخ اسلام دانشگاه اصفهان ، mousavi.seyedhashem@yahoo.com 2- استاد گروه تاریخ دانشگاه اصفهان 3- استاد گروه تاریخ دانشگاه اصفهان و مدرس دروس معارف اسلامی.
چکیده: (2051 مشاهده)
آفاقیان گروهی از نیروهای خارجی به‌ویژه نیروهای شیعه مهاجرایرانی و فارسی‌زبان در جنوب هند (دکن) بودند. این نیروهای مهاجر - به‌عنوان قدرتمندترین گروه در برابر نیروهای بومی دکن - به‌ویژه در دوره حاکمیت عادلشاهیان(1097 – 895 ق/ 1686 – 1489 م) دارای موقعیت سیاسی و اجتماعی تاثیرگذاری بودند. مقالهحاضر با رویکرد توصیفی – تحلیلی و برپایه مطالعات منابع کتابخانه‌ای درجهاول تاریخی درصدد پاسخگویی به این سؤال است که رویارویی گروههای آفاقی در مواجهه با گروههای دکنی چه تأثیری در اوضاع سیاسی و اجتماعی مناطق تحتحاکمیت دولت عادلشاهیان داشته است؟ هم چنین دلایل حمایت حکام عادل شاهی از آفاقیان چه بوده است؟ دستآورد پژوهش حاکیاز آن است که در دوران عادلشاهیان تقابل بر سر قدرت بین آفاقیان شیعه و دکنیها به ویژه در دوران حکام سنی مذهب عادل شاهی وجود داشتهاست. دکنی ها در دوران سلطنت حکام شیعه از درگیری شدید با آفاقیان که مورد توجه این حکام بودند خودداری کردند؛ اما با آغاز سلطنت حکام سنی مذهب؛ دکنیها با جلب نظر آنان فشار بر آفاقیان را افزایش داده؛ بهگونهای که آفاقیان گاهی در برابر گروههای دکنی تاب مقاومت نیاورده و مهاجرت به دربار دیگر دولتهای شیعه دکن را برمی‌گزیدند.
