کارکرد سیاسی پزشکی در عصر اول عباسی (237 ـ 132)
|
عباس احمدوند |
دانشگاه شهید بهشتی ، a_ahmadvand@sbu.ac.ir |
|
چکیده: (4294 مشاهده) |
راهیابی پزشکان به دربار برای درمان خلیفه و درباریان، زمینهساز ورودشان به عرصه قدرت و سیاست بود. بررسی نحوه ارتباط خلفا و پزشکان، جایگاه ممتازشان در نزد خلفا و درباریان، تأثیرگذاری در عرصه سیاست و موقعیت مالی آنها ازجمله مباحث مغفول مانده در حوادث عصر اول عباسی است. این مقاله میکوشد بر اساس رویکرد ارتباط سلامت،[1] در نگاهی کارکردی به توضیح و تبیین حضور پزشکان در دربار خلفای عباسی بپردازد و نشان دهد پزشکان چگونه بر برنامههای سیاسی خلفا تأثیر میگذاشتند. نیز نشان دهد بهرغم نفوذی که پزشکان در دربار داشتند و گاه فرامینی صادر میکردند، یا به مناصبی دست مییافتند، از گزند منازعات سیاسی به دور نبوده و نفوذ سیاسیشان فارغ از همدلی و همراهی با خلیفه، ناپایدار و بسته به نظر شخص حاکم بوده است.
[1]. Health Communication Approach.
|
|
واژههای کلیدی: عصر اول عباسی، جندی شاپور، خاندان بختیشوع، پزشکی در اسلام، نظریه ارتباط سلامت |
|
متن کامل [PDF 248 kb]
(1497 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشی |
موضوع مقاله:
تاریخ علوم دریافت: 1395/2/13 | پذیرش: 1395/7/14 | انتشار: 1395/10/16
|
|
|
|