|
کارکرد علم انساب در تبیین حیات اجتماعی طالبیان عهد سلجوقی
|
| محمدحسن الهی‌زاده1، راضیه سیروسی 2 |
1- دانشیار دانشگاه بیرجند
2- دانشجوی دکتری تاریخ اسلام دانشگاه الزهرا(س) ، sirousirazi@yahoo.com |
|
|
چکیده: (753 مشاهده) |
دانش انساب یا نسب‌شناسی از علوم مورد توجه مسلمانان بوده که به منظور پرهیز از خطا در شناخت نسب افراد به وجود آمد. در اسلام، شناسایی نسب به جهت شناسایی افراد و آثار حقوقی آن مورد توجه قرار گرفته است. عباسیان که براساس اعتبار نسبی روی کار آمده بودند، به نسب‌شناسی به‌ویژه شناسایی نسب خاندان پیامبر (بنی‌هاشم) اهمیت دادند. آنان در همین راستا، نهاد نقابت را در قرن سوم پی‌ریزی کردند تا حقوق بنی‌هاشم را حفظ کند و به رتق و فتق امور سادات هاشمی بپردازد. این مسئله خودبه‌خود نیاز حیاتی و اساسی به نسب‌شناسان خبره را ایجاد کرد و زمینه‌ای برای گسترش و رشد دانش نسب‌شناسی شد. اوج شکوفایی این علم را می‌توان در دوره سلجوقی جستجو نمود؛ دوره‌ای که جایگاه اجتماعی طالبیان (شاخه‌ای از بنی‌هاشم) بهتر شد و نسب‌شناسی طالبیان مورد توجه قرار گرفت. در این نوشتار با رویکردی توصیفی ـ تحلیلی پس از تبیین جایگاه طالبیان در عصر سلجوقی و آثار نسب‌شناسی، ارتباط دانش نسب‌شناسی با حیات اجتماعی طالبیان مورد بررسی قرار گرفته و تأثیر این دانش بر گسترش دامنه نفوذ اجتماعی آنان تبیین شده است. |
|
| واژه‌های کلیدی: علم انساب، سادات، طالبیان، عهد سلجوقی، حیات اجتماعی. |
|
|
متن کامل [PDF 255 kb]
(190 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تاریخ علوم
دریافت: ۱۳۹۴/۴/۵ | پذیرش: ۱۳۹۴/۷/۲۹ | انتشار: ۱۳۹۵/۱۲/۲۲
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
