سبکشناسی مواجهه با بیماران در سیره اجتماعی اهلِبیت (ع)
|
محمدمصطفی اسعدی |
استادیار دانشگاه علوم پزشکی ایران، دانشکده پزشکی، گروه معارف اسلامی و مرکز توسعه پژوهشهای بین رشتهای معارف اسلامی و علوم سلامت، تهران، ایران. ، asady.m@iums.ac.ir |
|
چکیده: (1425 مشاهده) |
پژوهش حاضر به این مسئله میپردازد که سبک مواجهه اجتماعی اهلِبیت با بیماران چگونه بوده است؟ عرصه پژوهش، گزارههای سبک زندگی معصومان و بهطور خاص، حیات اجتماعی ایشان در منابع کهن، اعمّ از تاریخی و روایی است که به روش تحلیلی قابل کنکاش است. براساس یافتههای پژوهش حاضر، مؤلفههای این سبک عبارت است از پیگیری نیازهای مادّی و تأمین نیازهای معنوی بیماران، پاسخگویی درمانی همگانی، مقابله با مرگهراسی و مرگخواهی بیمار، رسیدگی به وضعیت خانواده بیمار، کاستن نقش اجتماعی بیمار و آسیبشناسی اجتماعی ارتباط با بیمار. متغیرهای مسئولیت افزای این سبک، شامل پیوستگی اجتماعی (آشنایی، همسایگی، همسفری)، وضعیت معیشتی بیمار و بیماریهای خاصّ است. متغیرهای محدودیت زا شامل کوتاهی بیماری (سه روز)، بیماریهای خاص، سوء منش و سوء رفتار بیمار میگردد. در نتیجه آشکار گردید در سیره اجتماعی اهلِبیت، علاوه بر تأمین رفاه، آسایش و سلامتی بیمار و اطرافیان بیمار، آموزش، تربیت و معنویت نیز هدفگذاری گردیده است. |
|
واژههای کلیدی: سیره اجتماعی اهلِبیت، بیماری در سیره، اهلِبیت و بیماران، اهلِبیت و درمان. |
|
متن کامل [PDF 311 kb]
(498 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشی |
موضوع مقاله:
تاریخ معصومان(ع) با رویکرد فرهنگی و تمدنی دریافت: 1400/6/6 | پذیرش: 1400/10/21 | انتشار: 1401/4/1
|
|
|
|