1- استادیار دانشگاه تهران. ، qaedan@ut.ac.ir 2- کارشناسی ارشد تاریخ تشیع.
چکیده: (2089 مشاهده)
الرجالشیخ طوسی که در سیزده باب تدوین و 8900 راوی را دربر میگیرد، تنها با هدف شمارش روایتگران از معصومین^ و نیز تعیین طبقات آنان تألیف شده است. در این پژوهش با بررسی و ارائه نمونههایی، درپی طرح این مسئله هستیم که تقسیمبندی شیخ در ذکر جایگاه راویان بر چه مبانی و روشی استوار است. شیخ با اینکه کاملاً درپی بیان وثاقت، ضعف، جرح و تعدیل نبوده است، اما در مجموع روش رجالی او مبتنی بر امتناع از تضعیف ضعفا یا نهایتاً جرح خفیف است، که بیشتر از روحیات میانهرو و معتدلانه وی نشئت گرفته است و البته بیارتباط با شرایط تاریخی عصر او، یعنی ابتدای روی کار آمدن سلجوقیان متعصب در مذهب شافعی و تشدید درگیریهای بین شیعه و سنی نیست. حاصل تلاش او در این شرایط حساس، توثیق راویانی از اهلسنت و فرقههای مختلف شیعه است تا از ابعاد آسیبهای این درگیریها بکاهد. ازاینرو دایره رجالی او گستردگی زیادی یافته و نمیتوان صرفاً با استناد به وجود نام کسی در این کتاب، به امامی یا حتی شیعی بودن وی اطمینان یافت.