|
تأثیرناپذیری گزاره‌های نجومی قرآن از منظومه بطلمیوسی
|
سید عیسی مسترحمی   |
| استادیار گروه قرآن و علوم جامعه المصطفی العالمیه’ و مدرس دروس معارف اسلامی. ، Mostarhami@yahoo.com |
|
|
چکیده: (1403 مشاهده) |
دسته‌ای از دگراندیشان مسلمان و مستشرقان معاصر، قرآن را متنی تاریخی که به تناسب نیازها، توانمندی‌ها و سطح اندیشه بسیط عصر نزول با مردم سخن گفته، می‌دانند؛ براساس این دیدگاه، نمی‌توان پذیرفت که قرآن، با مخاطبان ناآگاه از واقعیت‌های نجومی که جهان را از دریچه منظومه بطلمیوسی می‌نگریستند درباره مسائل نجومی تمدن‌ساز سخن گفته باشد؛ اینان با استناد به دیدگاه‌های مفسران متقدم و نیز تفسیر نادرست برخی تعابیر قرآنی معتقدند، قرآن نیز متأثر از منظومه بطلمیوسی، تصویری لایه‌لایه از آسمان‌ها ارائه می‌دهد که اجرام آسمانی به آن متصل بوده و به تبع آن در حرکت هستند. مطالعات تاریخ علم و بهره‌گیری از روش میان‌رشته‌ای این نتیجه را آشکار می‌سازد که سخن از هفت آسمان، حرکت زمین و اجرام آسمانی و بسیاری از واقعیت‌های نجومی در قرآن، علاوه بر تبیین واهی بودن پندار تأثیرپذیری، تلاش این متن الهی برای اصلاح برخی خطاهای علمی و زمینه‌سازی تمدن اسلامی در دانش نجوم را روشن می‌سازد. |
|
| واژه‌های کلیدی: قرآن، منظومه بطلمیوسی، هفت آسمان، تمدن نجومی، فرهنگ زمانه. |
|
|
متن کامل [PDF 291 kb]
(306 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشی |
موضوع مقاله:
تاریخ نجوم
دریافت: 1400/6/28 | پذیرش: 1401/3/10 | انتشار: 1401/9/6
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
