1- استادیار گروه تاریخ دانشگاه جیرفت. (نویسنده مسئول) ، mehdi.dh82@yahoo.com 2- استادیار گروه تاریخ دانشگاه جیرفت.
چکیده: (341 مشاهده)
با آغاز دوره حکومت صفویه، اهتمام ویژه‌ای برای ترویج شعایر گوناگون مذهب تشیع صورت پذیرفت. از نمودهای بارز آن، توجه به مقابر بزرگان دین ازجمله مراقد امامزادگانی بود که در نواحی مختلف کشور پراکنده بودند؛ چنانکه، فرمانروایان صفوی، اقدامات متعددی برای رونق زیارت آستانه‌های مذکور انجام دادند. بر این مبنا، پژوهش حاضر درصدد یافتن پاسخ به این پرسش است کهمراقد امامزادگان در عصر صفویه چه جایگاهی داشتند؟ برای پاسخگویی، به این برآورد می‌رسیم که مقابر امامزادگان به‌تدریج در زمینه‌های مختلف ازجمله اقدامات عمرانی از قبیل ساخت و تعمیر بنا و تشکیلات منسجمی همچون مدرسه و قبرستان، زیارت و منزلت اجتماعی بهبود چشمگیری یافتند. به‌نحوی‌که پس از مقابر امامان معصوم (ع)، مهم‌ترین مراقد زیارتی محسوب می‌شدند. به سبب اهمیت چشمگیر مراقد امامزادگان در زندگی مذهبی و روزمره جامعه، شناخت دقیق زمینه‌ها و عوامل شکل‌گیری‌شان به‌ویژه در دوره صفویه ضرورت مضاعفی می‌یابد. پژوهش حاضر با استفاده از روش تحقیق توصیفی – تحلیلی و شیوه جمع‌آوری داده‌های کتابخانه‌ای از منابع دست‌اول تاریخی پس از توصیف و طبقه‌بندی جنبه‌های گوناگون جایگاه مراقد امامزادگان به تحلیل و تفسیر این ویژگی‌ها و تأثیرات مختلف آن می‌پردازد.
