دانش آموخته دکتری رشته تاریخ اسلام دانشگاه مذاهب اسلامی. و مدرس دروس معارف اسلامی. ، ahadi.azr@gmail.com
چکیده: (947 مشاهده)
اشعریان بهعنوان اولین دولتشهر شیعی ایران تا قرن چهارم هجری اختیار و اراده حاکمیت را در جغرافیای قم بهدست گرفتند و با تعاملات و رفتارهای منطقی با بومیان این منطقه توانستند به ایجاد یک فضای اجتماعی مطلوب و مشترک دست یابند. براساس بررسی منابع تاریخی و تعمیم رویدادهای مهم این دوران با الگوهای شناخته شده در علوم سیاسی میتوان رهیافتهای تمدنسازی را در حیات این خاندان احصاء نمود؛ از آنجا که یکی از مقدمات تأسیس تمدنها تشکیل حکومتهاست این دولتشهر گامهای اولیهای در جریان تداوم حکومت خود برداشت که در مفهوم واقعی تلاش برای زمینهچینی ایجاد یک تمدن تلقی میگردد. لذا کوشش برای تغییر حیات اجتماعی منطقه به سمت شهرنشینی، تشکیل ساختار اجتماعی و سیاسی منظم، ترویج قوانین براساس عقود عهدنامهها، رسمیتبخشی به مذهب تشیع، تعامل سیاسی با حاکمیت، مدارای مذهبی با همکیشان و تأسیس مدارس و ترویج علوم از ملزومات تمدنسازی این جامعه در راستای ایجاد یک تمدن بوده که هرچند در کنشهای سیاسی و بعد از روی کار آمدن آل بویه از کانون توجهات خارج شد اما بهعنوان پیشدرآمدی برای تمدن اسلامی بود که در قرن چهارم به دوران شکوفایی خود رسیده بود.