فرایند حضور دین در ساحت فرهنگ و تمدن (تمدن اسلامیکیت) بررسی و نقد دیدگاه مارشال هاجسن
|
علی مرادی |
دکتری مدرسی تاریخ و تمدن اسلامی دانشگاه معارف اسلامی، قم. و فارغ التحصیل سطح چهار حوزه علیمیه قم. |
|
چکیده: (43 مشاهده) |
برخی از مستشرقین با تحلیل واقعبینانه از تمدن اسلامی به دنبال برجسته کردن مهمترین عنصر تمدنی یعنی دین هستند. هاجسن به عنوان مؤسس مطالعات اسلامی در دانشگاه شیکاگو یکی از معدود مستشرقینی است که نگاه واقعبینانه به تمدن اسلامی دارد. در اندیشه هاجسن تمدن اسلامی مهمترین تمدن در تاریخ بوده است که دین در آن نقش محوری داشته است لذا اندیشه درهمتنیدگی دین و فرهنگ شالوده فکر تمدنی هاجسن را تشکیل می دهد. هاجسن در مطالعات تاریخی، روششناسی منحصربهفردی دارد که مبتنی بر ارتباط بین عناصر معنوی و مادی بشر است. در این روش دین به عنوان یک عنصر تمدنی نیاز به عینیت یافتن در سطح اجتماعی دارد. از این جهت هاجسن فرایند تمدنسازی دین را از مسیر تبدیل دین به فرهنگ میداند و در پی آن است که آنچه را بهعنوان تمایز بین دین بهعنوان امری الهی و فرهنگ بهعنوان میراث بشری را به تصویر بکشد. در این مقاله از روش تحلیلی استفاده شده است.
|
|
واژههای کلیدی: مارشال هاجسن، تمدن، دین، فرهنگ، درهمتنیدگی. |
|
|
نوع مطالعه: پژوهشی |
موضوع مقاله:
تاریخ تمدن و مستشرقان دریافت: 1403/8/30 | پذیرش: 1403/12/20
|
|
|
|
|
ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|