1- دانشیار دانشگاه اصفهان 2- کارشناسی ارشد تاریخ اسلام 3- کارشناسی ارشد تاریخ اسلام ، parvinasghari66@yahoo.com
چکیده: (3139 مشاهده)
هم‌گرایی و واگرایی فرقه‌های اسلامی در بغداد عصر سلجوقی، زمینه مناسبی را برای تولید فکر و گاه بحران و تنش فراهم می‌نمود. در این بین دو فرقه اشاعره و حنابله نسبت به سایر فِرق و مذاهب اهل سنت، در مسائل فکری و اعتقادی، از اشتراکات بیشتری برخوردار بودند؛ ولیکن نباید از منازعات این دوفرقه در عهد سلجوقی غافل ماند. این منازعات که متأثر از گرایش‌های کلامی نظیر گرایش حنابله به «تجسیم» و گرایش اشاعره به «تصوف» و «اعتزال» بوده، با رقابت دو نهاد قدرت، یعنی خلافت و سلطنت بین سال‌های 467 تا 512 ق شدت بیشتری یافت؛ زیرا سلاطین سلجوقی با حمایت از اشاعره و خلافت عباسی با عنایت و توجه خود به حنابله، منازعات این دو فرقه را به صحنه جنگ و خون‌ریزی کشاندند. در این پژوهش سعی برآن است تا در خلال بررسی تعامل و تقابل نهاد خلافت و سلطنت در عصر سلجوقی، تأثیر هم‌گرایی و واگرایی این‌دو نهاد قدرت، بر هم‌گرایی و واگرایی اشاعره و حنابله مشخص گردد.
Chelongar M A, Nazari K, Asghari P. The effect of caliphate and sultanate`s interactions on the dis:union: of Asharites and Hanbalites in the Baghdad of Saljuqid age (1038-1195). - 2012; 2 (5) :75-98 URL: http://tarikh.maaref.ac.ir/article-1-929-fa.html
چلونگر محمدعلی، نظری کوهسار، اصغری پروین. تأثیر تعاملات نهاد خلافت و سلطنت در واگرایی دو فرقه اشاعره و حنابله در بغداد عصر سلجوقی (590 ـ 429 ق / 1195 ـ 1038 م). تاریخ فرهنگ و تمدن اسلامی. 1390; 2 (5) :75-98
