استادیار گروه تاریخ و تمدن دانشگاه باقرالعلوم (ع) و مدرس دروس معارف اسلامی. ، javadyavari@yahoo.com
چکیده: (1196 مشاهده)
بهدلیل تعامل علمی شیعه و عامه از یکدیگر یا داشتن مساجد مشترک برای تدریس، ممکن است تصور گردد که بین این دو مذهب هیچگونه تفکیکی در فرآیند تعلیم و تربیت یا ساحت مبانی، محتوا (آموزهها)، منابع تولید علم و روشهای آموزشی وجود ندارد و اسم آن را باید نظام آموزشی اسلام یا مسلمانان بدانیم. بر پایه اهمیت مسئله و سیر تاریخی تحولات هر کدام از حوزههای علمی آنان، در بررسی تاریخی نظام آموزشی و فرآیند آن، این سؤال مطرح میگردد که آیا این دو مذهب و مکتب دارای نظام مستقلی هستند؟ در فرض جدایی، محورهای تشخیص تمایز آن دو کدامند؟ در بررسی تاریخی بهصورت تطبیقی فرایند فعالیتهای علمی و آموزشی دو مذهب امامیه و اهلتسنن این نتیجه حاصل گردید که این دو دارای نظام مستقلی بوده و مهمترین مؤلفههای تمایز این دو نظام در مبانی، منابع تولید علم و محتوای آموزشی، آموزهها و روشهای آموزشی است. روش پژوهش مبتنی بر تطبیق مؤلفههای نظام آموزشی فریقین بود و نتیجه بررسی تطبیقی دو دیدگاه آن گردید، که امور ذکر شده بهعنوان مؤلفهها یا نشانگرهای اصلی تشخیص تمایز نظامها از همدیگر است.
Yavari Sartakhti M J. A comparative study of the Distincting axes of the Shies Imamiyyah Educational System with the public (Ahl al-Sunnah) during the presence of Ahl al-Bayt. - 2023; 14 (52) :7-34 URL: http://tarikh.maaref.ac.ir/article-1-2035-fa.html
یاوری سرتختی محمدجواد. بررسی تطبیقی محورهای تمایز نظام آموزشی شیعیان امامیه با عامه در عصر حضور اهلبیت علیهم السلام. تاریخ فرهنگ و تمدن اسلامی. 1402; 14 (52) :7-34